fbpx

Wpływ suplementacji błonnikiem na masę i skład ciała, częstotliwość jedzenia i wybór diety u osób z nadwagą.

Cel: określenie skuteczności suplementacji błonnikiem za pomocą PolyGlycopleX® (PGX®) na masę i skład ciała, częstotliwość spożywania posiłków i diety u osób dorosłych z nadwagą.

Projekt badania: randomizowane, trójramienne, równoległe, ślepe, kontrolowane placebo badanie.

Badani: 118 osób dorosłych z nadwagą w wieku 25–70 lat iz BMI 25–35 kg/m2 zostało losowo przydzielonych do jednej z trzech grup; 4,5 g PGX w postaci kapsułek (PGXS), 5 g granulek PGX (PGXG) lub 5 g mąki ryżowej (RF). PolyGlycopleX (PGX) to komercyjny kompleks włókien funkcjonalnych, wytwarzany w zastrzeżonym procesie (EnviroSimplex®) z trzech włókien dietetycznych: glukomannanu konjac, alginianu sodu i gumy ksantanowej. Pacjenci w ramieniu 1 (PGXS) otrzymywali 1–2 kapsułki trzy razy dziennie w tygodniu 1, 2–4 kapsułki trzy razy dziennie w tygodniu 2 i 4–6 kapsułki trzy razy dziennie w tygodniu 3 do tygodnia 12. Zalecane dawka wynosiła cztery (4) do sześciu (6) kapsułek żelowych zawierających 0,64 g błonnika, trzy razy dziennie. Stanowiło to uzupełnienie diety w ilości 7,6-11,4 g/dzień. Uczestnikom w ramieniu 2 poinstruowano, aby spożywali 5 g PGXG zawierającej 4,4 g błonnika dostarczanego w saszetce foliowej z pojedynczą dawką przyjmowaną trzy razy dziennie tuż przed lub z posiłkami przez 12-tygodniowy okres interwencji. Stanowiło to dodatek błonnika pokarmowego w wysokości 12,2 g/dzień. Osoby w ramieniu 3 otrzymały 5 gof RF zawierających 4 g włókna w tym samym formacie dawki co PGXG, co odpowiada 12 g włókna/dzień. Pod koniec 12-tygodniowego okresu interwencji powtórzono pomiary wzrostu, masy ciała i obwodu talii uczestników. Nie zgłoszono żadnych zdarzeń niepożądanych.

Wyniki: w grupie PGXG analiza intencji leczenia wykazała istotne zmniejszenie obwodu talii (2,5 cm; p = 0,003). Analiza podgrup wykazała, że ​​suplementacja PGXG w zalecanej dawce skutkowała redukcją masy ciała (-1,4 ± 0,10 kg, p < 0,01), redukcją wskaźnika masy ciała (BMI) (-0,5 ± 0,10 , p < 0,01), zmniejszona liczba okazji do jedzenia (-1,4 ± 1,2, p < 0,01) oraz zmniejszone spożycie pokarmu zbożowego (-1,52 ± 1,84 porcji, p = 0,019 ). PGXG w zalecanej dawce skutkowało zmniejszeniem masy ciała i BMI, które było znacznie większe niż w przypadku RF (p = 0,001).

Wniosek autorów: wyniki te pokazują potencjalne korzyści błonnika PGX w kontrolowaniu częstotliwości jedzenia i utraty wagi.